Uruha Yuki była asystentką samego Reikage. Jednakże po dwudziestu latach spędzonych na ciągłych wyzwiskach i upokorzeniach, odeszła. Zostawiając wszystko co znała i lubiła wybiera się w podróż do Konohy, gdzie planuje się osiedlić na stałe. Stała się Poszukiwanym Ninja Ragi S, więc jej życie nie będzie proste. W drodze do wioski liścia napotyka małego króliczka, który nie posiada zwyczajnych tęczówek. Bowiem takowych nie posiada. Tylko Rinnegan. Dziewczyna jeszcze nie wie w co takiego się wplątała. Została zmuszna do pracy w Akatsuki, w Ame-Gakure. Już od pierwszego dnia zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Miedzy Uruhą a Liderem dochodzi do dziwnych sytuacji, w których mogą się pozabijać. A druga sprawa to pojawiające się łuski i ślady ogromnych stworzeń. Młoda kobieta zaczyna doświadczać dziwnych snów o "Mroku serca", legendzie która opowiada o starożytnych smokach. http://yami--kokoro.blogspot.com
Yuki Kagami i Nathaniel Arai to najlepsi przyjaciele. Yuki jest następczynią tytułu Kage w Akari-Gakure, dlatego jest traktowana jak księżniczka. Jak każda księżniczka musi mieć swojego kamerdynera. Nim właśnie jest Nate. W wieku 10 lat zaczął opiekować się rok młodszą panienką. Już od początku księżniczka Kagami nie traktowała go jak sługę, lecz przyjaciela. Jeśli po latach zaczną czuć do siebie coś więcej, co z tego wyniknie? http://akari-gakure.blogspot.com
To zmysły przejąwszy kontrolę nad zdrowym rozsądkiem i z sercem wojne wygrawszy w pułapkę iluzji wplatać cię mogą. O przeznaczonej godzinie, gdy za dotykiem przeznaczenia miecz wyjmiewszy do bitwy przygotowany stananiesz. Twoje ostrze wymierzysz nie sprawiedliwie, a twe oskarżenia staną przeciwko Tobie. Dostatecznie silna pogarda pogarda zamieni się w twoj cień i to ciebie wciagnie otchlan ciemności.
Czytasz? Świetnie! Ale czemu nie zostawisz po sobie nawet Anonimowego śladu? Chodź tego może po mnie nie widać, ale z każdego komentarza ciesze się jak głupia. Więc proszę cię drogi czytelniku o zostawienie po sobie komentarza.
Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam.
OdpowiedzUsuńSpam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam.Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam.Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam. Spam.
OdpowiedzUsuńŚwietny blog, zapraszam do mnie :3
OdpowiedzUsuńhttp://t-m-naruto.blogspot.com/
zapraszam na one-shota !
OdpowiedzUsuńhttp://nekozawa-chan.blogspot.com/
http://sachiyaxdeidara.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńZapraszam! :3
Ohayo!
OdpowiedzUsuńZapraszam do siebie na www.shinobiway.blog.pl - tematyka Naruto OC.
Pozdrawiam :)
http://nekozawa-chan.blogspot.com
OdpowiedzUsuńZapraszam na nowy rozdział!
Zapraszam na nowy rozdział na: http://nekozawa-chan.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńUruha Yuki była asystentką samego Reikage. Jednakże po dwudziestu latach spędzonych na ciągłych wyzwiskach i upokorzeniach, odeszła. Zostawiając wszystko co znała i lubiła wybiera się w podróż do Konohy, gdzie planuje się osiedlić na stałe. Stała się Poszukiwanym Ninja Ragi S, więc jej życie nie będzie proste. W drodze do wioski liścia napotyka małego króliczka, który nie posiada zwyczajnych tęczówek. Bowiem takowych nie posiada. Tylko Rinnegan. Dziewczyna jeszcze nie wie w co takiego się wplątała. Została zmuszna do pracy w Akatsuki, w Ame-Gakure. Już od pierwszego dnia zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Miedzy Uruhą a Liderem dochodzi do dziwnych sytuacji, w których mogą się pozabijać. A druga sprawa to pojawiające się łuski i ślady ogromnych stworzeń. Młoda kobieta zaczyna doświadczać dziwnych snów o "Mroku serca", legendzie która opowiada o starożytnych smokach.
OdpowiedzUsuńhttp://yami--kokoro.blogspot.com
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńYuki Kagami i Nathaniel Arai to najlepsi przyjaciele. Yuki jest następczynią tytułu Kage w Akari-Gakure, dlatego jest traktowana jak księżniczka. Jak każda księżniczka musi mieć swojego kamerdynera. Nim właśnie jest Nate. W wieku 10 lat zaczął opiekować się rok młodszą panienką. Już od początku księżniczka Kagami nie traktowała go jak sługę, lecz przyjaciela.
OdpowiedzUsuńJeśli po latach zaczną czuć do siebie coś więcej, co z tego wyniknie?
http://akari-gakure.blogspot.com
To zmysły przejąwszy kontrolę nad zdrowym rozsądkiem i z sercem wojne wygrawszy w pułapkę iluzji wplatać cię mogą.
OdpowiedzUsuńO przeznaczonej godzinie, gdy za dotykiem przeznaczenia miecz wyjmiewszy do bitwy przygotowany stananiesz.
Twoje ostrze wymierzysz nie sprawiedliwie, a twe oskarżenia staną przeciwko Tobie.
Dostatecznie silna pogarda pogarda zamieni się w twoj cień i to ciebie wciagnie otchlan ciemności.
Zapraszam na: http://pulapka-iluzji.blogspot.com/